Przeciętne miesięczne wynagrodzenie a średnie miesięczne wynagrodzenie – czym się różnią?

Like Don't move Unlike

 

3

W kontekście podatkowym, a szczególnie przy analizie przepisów Estońskiego CIT, często pojawiają się pojęcia takie jak „średnie miesięczne wynagrodzenie” oraz „przeciętne miesięczne wynagrodzenie”. Chociaż brzmią one podobnie, to różnice między nimi są istotne i mogą mieć wpływ na rozliczenia podatkowe spółek objętych estońskim CIT.

Ilekroć w Rozdziale 6b Ryczałt od dochodów spółek jest mowa o przeciętnym miesięcznym wynagrodzeniu w sektorze przedsiębiorstw – oznacza to przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw, włącznie z wypłatami z zysku, w trzecim kwartale roku kalendarzowego poprzedzającego pierwszy dzień roku podatkowego, ogłaszane przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej Monitor Polski.

Przykładowo w roku 2025, zgodnie z obwieszczeniem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 21 października 2024 r., przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw, włącznie z wypłatami z zysku, w trzecim kwartale 2024 r. wyniosło 8269,13 zł.

Przeciętne miesięczne wynagrodzenie dotyczy między innymi wyboru i utrzymaniu estońskiej formuły opodatkowania w zakresie brzegowego warunek zatrudnienia (ale, liczonego zleceniami, a nie etatami),

i tak:

Spółka objęta estońskim CIT (ale, inna niż nowa, a także nie będąca małym podatnikiem CIT) musi ponosić miesięcznie wydatki w kwocie stanowiącej co najmniej trzykrotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw z tytułu wypłaty wynagrodzeń na rzecz zatrudnionych na podstawie umowy innej niż umowa o pracę co najmniej 3 osób fizycznych, niebędących udziałowcami, akcjonariuszami ani wspólnikami tego podatnika, jeżeli w związku z wypłatą tych wynagrodzeń podatnik jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych lub płatnikiem składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych lub ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Przeciętne miesięczne wynagrodzenie oblicza się na podstawie wynagrodzeń wypłacanych w całym sektorze przedsiębiorstw, uwzględniając różne rodzaje wynagrodzeń, w tym także wypłaty z zysku.

W przypadku spółki będącej małym podatnikiem CIT, w pierwszym roku podatkowym opodatkowania ryczałtem warunek zatrudnienia (liczony etatami) ustawa uznaje za spełniony, jeżeli mały podatnik ponosi miesięcznie wydatki w kwocie stanowiącej co najmniej przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw z tytułu wypłaty wynagrodzenia na rzecz zatrudnionej na podstawie umowy innej niż umowa o pracę co najmniej 1 osoby fizycznej, niebędącej udziałowcem, akcjonariuszem ani wspólnikiem tego podatnika oraz w związku z wypłatą tych wynagrodzeń podatnik jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych lub płatnikiem składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych lub ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Poza tym, przeciętne miesięczne wynagrodzenie jest ważne dla wyłączenia ukrytych zysków do których nie zalicza się wynagrodzeń z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 oraz art. 13 pkt 7, 8 i 9 ustawy o PIT, oraz zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłaconych osobie fizycznej – w części, w jakiej suma tych wynagrodzeń i zasiłków wypłacona w danym miesiącu tej osobie nie przekracza pięciokrotności średniego miesięcznego wynagrodzenia wypłacanego przez podatnika (spółkę opodatkowaną estońskim CIT) z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 oraz art. 13 pkt 7, 8 i 9 ustawy o PIT, nie więcej jednak niż pięciokrotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, przy czym średnie miesięczne wynagrodzenie ustala się za miesiąc poprzedzający miesiąc dokonania wypłaty osobie fizycznej.

Średnie miesięczne wynagrodzenie (tak samo jak przeciętne) dotyczy wyłączenia wypłat spod ukrytych zysków. Ale też w sumie tylko tego, ponieważ średnie miesięczne wynagrodzenie (w przeciwieństwie do przeciętnego) nie dotyczy wyboru i utrzymaniu estońskiej formuły opodatkowania patrząc przez pryzmat zatrudniania liczonego zleceniami.  

Zarazem średnie miesięczne wynagrodzenie nie wynika z informacji ogłaszanej przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, a jest wartością, którą oblicza się na podstawie konkretnych wynagrodzeń wypłacanych przez konkretną spółkę opodatkowaną estońskim CIT. Wartość ta odnosi się do wypłat dokonywanych przez daną spółkę i jest wykorzystywana do weryfikacji, czy wynagrodzenie nie przekracza wyznaczonych limitów. W przypadku estońskiego CIT, „średnie miesięczne wynagrodzenie” jest ustalane na podstawie wynagrodzeń tylko z tytułów określonych w przepisach dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych, a dokładniej art. 12 ust. 1 oraz art. 13 pkt 7, 8 i 9 ustawy o PIT, czyli: art. 12 ust. 1 to przychody ze stosunku pracy, art. 13 pkt 7 to przychody członków organów osób prawnych, art. 13 pkt 8 to przychody z umów zlecenia i o dzieło, a art. 13 pkt 9 to przychody z umów o zarządzanie.  

Różnice pomiędzy średnim miesięcznym wynagrodzeniem a przeciętnym miesięcznym wynagrodzeniem  

1. Średnie miesięczne wynagrodzenie jest obliczane na podstawie wypłat dokonywanych przez konkretnego podatnika, podczas gdy przeciętne miesięczne wynagrodzenie jest statystyczną wartością dla całego sektora przedsiębiorstw, ogłaszaną przez GUS;

2. Średnie miesięczne wynagrodzenie służy do ustalenia, czy konkretne wynagrodzenia w spółce spełniają określone limity wyłączające spod ukrytych zysków, natomiast przeciętne miesięczne wynagrodzenie obok tego wykorzystywane jest również jako probierz utrzymania kryterium zatrudnienia (obliczanego zleceniami), jako warunku brzegowego estońskiego CIT;

3. Średnie miesięczne wynagrodzenie dotyczy wynagrodzeń z miesiąca poprzedzającego miesiąc wypłat, natomiast przeciętne miesięczne wynagrodzenie jest ogłaszane raz na rok, na podstawie danych z trzeciego kwartału poprzedniego roku.