Wiążąca informacja o Pochodzeniu (WIP) jest decyzją administracyjną wydawaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na wniosek osoby zainteresowanej, określającą pochodzenie towaru. WIP dotyczy towaru klasyfikowanego według jednego kodu taryfy celnej i jednego kraju pochodzenia, grupy krajów lub terytorium i ważna jest przez trzy lata od daty jej wydania. Należy jednak podkreślić, że WIP nie zastępuje tzw. dowodów pochodzenia, a więc świadectw EUR-1, EUR-MED, deklaracji na fakturze itp. dokumentów.
Wytyczne dotyczące decyzji w sprawie wiążącej informacji o pochodzeniu (WIP) służą ułatwieniu jednolitego stosowania odpowiednich przepisów określonych w:
a) unijnym kodeksie celnym (UKC),
b) rozporządzeniu delegowanym Komisji (UKC RD)
c) rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UKC RW).
Wiążąca informacja o Pochodzeniu (WIP) jest decyzją administracyjną wydawaną na wniosek osoby zainteresowanej. Decyzja WIP nie zastępuje dokumentów potwierdzających pochodzenie towarów, ale do celów jej stosowania w kontekście konkretnej procedury celnej, posiadacz decyzji WIP musi być w stanie udowodnić, że dane towary oraz okoliczności decydujące o nabyciu pochodzenia odpowiadają pod każdym względem towarom i okolicznościom określonym w decyzji. Decyzje WIP zapewniają tym samym podmiotom gospodarczym informacje w odniesieniu do pochodzenia towarów, ułatwiają pracę organów celnych oraz przyczyniają się do jednolitej interpretacji reguł pochodzenia.
Złożenie wniosku o udzielenie wiążącej informacji o pochodzeniu oraz wydanie decyzji WIP nie podlegają opłacie skarbowej.
Jeżeli wniosek składany jest przez pełnomocnika, do wniosku należy załączyć pełnomocnictwo wraz z potwierdzeniem uiszczenia opłaty skarbowej od złożonego pełnomocnictwa w wysokości 17 zł.
We wniosku wnioskodawca wskazuje pozycję/podpozycję (kod nomenklatury HS/CN) produktu objętego wnioskiem. Klasyfikacja ta służy tylko jako wskazówka i nie jest wiążąca dla organu celnego, za wyjątkiem posiadania decyzji WIT (jeżeli wnioskodawca jest posiadaczem decyzji WIT dla tych samych towarów, wskazuje kod określony w tej decyzji). Kod nomenklatury taryfowej musi być wystarczająco szczegółowy, aby umożliwić identyfikację towaru i w konsekwencji odpowiedniej reguły mającej zastosowanie przy ustaleniu pochodzenia. Należy podać krótki opis towaru (opis ten powinien zawierać w szczególności nazwę handlową). Jeżeli opis jest obszerniejszy, należy wpisać tylko nazwę towaru i umieścić adnotację “opis towaru stanowi załącznik”, a załącznik ten należy dołączyć do wniosku. Wnioskodawca wskazuje skład towarów, jeżeli informacje te są niezbędne do ustalenia pochodzenia. Należy podać proponowany kraj lub region pochodzenia, uzasadniając go przywołaniem podstawy prawnej wskazującej na regułę pozwalającą ustalić pochodzenie towaru.
Decyzja w sprawie WIP musi zostać podjęta w terminie 120 dni od daty przyjęcia wniosku. Okres 120 dni może zostać przedłużony maksymalnie o 30 dni, jeżeli organ uzna to przedłużenie za konieczne w celu sprawdzenia dostarczonych informacji.
Decyzja WIP zawiera:
a) klasyfikację towaru w nomenklaturze taryfowej,
b) opis towaru,
c) kraj pochodzenia i ramy prawne, oraz
d) uzasadnienie oceny pochodzenia.
Jeżeli nie zgadzamy się z wydaną WIP, mamy 14 dni kalendarzowych na złożenie odwołania.
Odwołanie składa się do Krajowej Informacji Skarbowej w formie elektronicznej za pośrednictwem PUESC.
Wydana decyzja WIP wiąże organy celne w odniesieniu do towarów, dla których formalności celne zostały zakończone po dniu, w którym decyzja staje się skuteczna.
Decyzje WIP są ważne przez okres trzech lat od dnia, w którym stały się skuteczne.
Jednakże decyzja WIP traci ważność przed upływem tego okresu, jeżeli:
Unia przyjęła rozporządzenie lub zawarła umowę, które mają zastosowanie w Unii, a decyzja WIP przestaje być (ze skutkiem od daty rozpoczęcia stosowania tego rozporządzenia lub tej umowy) zgodna z przepisami w nich ustanowionymi;
a) przestała być zgodna z Porozumieniem WTO w sprawie reguł pochodzenia lub z notami wyjaśniającymi lub z opinią w sprawie pochodzenia przyjętą do celów interpretacji tego porozumienia, ze skutkiem od daty ich opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Decyzje WIP unieważnia się, jeżeli opierają się one na nieprawidłowych lub niekompletnych informacjach dostarczanych przez wnioskodawców. Organ celny, który wydał decyzję w sprawie WIP, może w każdym momencie ją cofnąć, jeżeli nie jest zgodna z przepisami prawa celnego lub jeżeli jeden lub kilka warunków wymaganych do jej wydania nie zostało spełnionych lub przestały być spełniane. Organ celny cofa decyzję WIP w następujących okolicznościach:
b) jeżeli przestała być zgodna z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, ze skutkiem od daty opublikowania sentencji tego wyroku w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej; lub
c) w przypadku, gdy Komisja przyjęła decyzję zobowiązującą państwa członkowskie do cofnięcia decyzji WIP w celu zapewnienia prawidłowego i jednolitego określenia pochodzenia.
Decyzja WIP nie może zostać cofnięta na wniosek posiadacza decyzji.
Zachęcamy również do obserwowania naszego Facebooka, gdzie prezentujemy na bieżąco aktualne i najciekawsze aspekty prawa podatkowego i nie tylko – LINK
Oraz do dołączenia do grupy dyskusyjnej na temat CITu Estońskiego, gdzie odpowiedzi udzielają specjaliści z Stowarzyszenia Podatników Estońskiego CIT – LINK
W celu uzyskania szczegółowych informacji dotyczących oferty POROZMAWIAJMY O PODATKACH prosimy o kontakt z kancelaria poprzez:
- tel.: +48 534 312 775,
- e-mail: kancelaria@porozmawiajmyopodatkach.pl,
- skorzystanie z formularza kontaktowego.
Administracja naszej kancelarii w sposób zindywidualizowany określi zakres merytoryczny przedstawionej sprawy oraz złoży propozycję współpracy w przedmiotowym zakresie.
