Kwestię związaną ze sprzedażą produktu w postaci gier komputerowych w wersji cyfrowej poprzez platformę sprzedażową należącą do innego podmiotu rozpatrzył Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 11 sierpnia 2022 r. znak 0111-KDIB1-3.4010.37.2022.2.MBD.
W stanie faktycznym podatnik posiada pełne prawa autorskie do sprzedawanych przez siebie gier komputerowych. Sprzedaż produktu w postaci gry komputerowej polega na udostępnieniu nabywcy za wynagrodzeniem możliwości pobrania wersji elektronicznej gry przy jednoczesnym udzieleniu zgody na korzystanie z gry. Podatnik osiąga ponad 90% przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej ze sprzedaży gier w wersji cyfrowej, przy czym właściciel platformy sprzedażowej pobiera wynagrodzenie stanowiące ustalony procent od ceny uzyskanej ze sprzedanych egzemplarzy gier cyfrowych.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczyły ustalenia, czy sprzedaż cyfrowych wersji gier do których podatnik posiada pełne prawa autorskie poprzez udostępnienie klientowi możliwości pobrania kopii gry na platformie zewnętrznej stanowi przychód z praw autorskich lub praw własności przemysłowej, o którym stanowi art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o CIT.
Zakładając, że przedmiotem prawa autorskiego jest więc utwór, stanowiący niematerialne dobro prawne, które powinno być odróżniane od przedmiotu materialnego (fizycznego nośnika, czyli przykładowo płyty DVD, Blu-ray Disc), który służy do jego utrwalenia. Prawa autorskie majątkowe wiążą się więc z możliwością wykorzystywania utworu, np. poprzez jego utrwalanie, rozpowszechnianie, udostępnianie, zwielokrotnianie, obrót oryginałem i egzemplarzami utworu, a także czerpanie z tego tytułu korzyści. Prawa te pierwotnie przysługują twórcy (lub współtwórcom). Powyższe oznacza, że twórca może swobodnie korzystać i rozporządzać utworem. Oczywiście również następcy prawni, którzy nabyli autorskie prawa majątkowe mogą nimi dalej rozporządzać (w ramach praw, których są dysponentami). Twórca (uprawniony) może zawrzeć umowę przenoszącą całość autorskich praw majątkowych (możliwie najszerszy katalog pól eksploatacji), w taki sposób że nabywca będzie mógł swobodnie nimi dysponować w zasadzie w sposób nieograniczony.
Artykuł 28j ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o CIT, stanowi o przychodzie z praw autorskich lub (…), w tym z tytułu zbycia tych praw. Jak już wcześniej wspomniano, przez autorskie prawa majątkowe rozumie się wyłączne prawo twórcy do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu. Zarazem, przeniesienie własności egzemplarza utworu nie powoduje przejścia autorskich praw majątkowych do utworu oraz przejście autorskich praw majątkowych nie powoduje przeniesienia na nabywcę własności egzemplarza utworu. Jeżeli zatem, twórca przenosi na nabywcę własność egzemplarza utworu, który został wytworzony bez przeniesienia na osobę trzecią autorskich praw majątkowych, twórca ten nie przenosi na nabywcę swoich praw majątkowych, a więc nie rozporządza nimi. W konsekwencji, uzyskane w ten sposób przychody nie mogą być uznane za przychody z praw autorskich w rozumieniu art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o CIT.
Zgodnie z przyjętymi zasadami wykładni prawa, jeżeli w obrębie tego samego aktu prawnego pojawiają się identyczne zwroty, to należy nadawać im takie samo znaczenie. W konsekwencji, pojęcie „przychody z praw autorskich” zawarte w art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o CIT, powinno być rozumiane tak samo jak tożsamy termin użyty w art. 21 ust. 1 pkt 1 czy w art. 24a ust. 3 pkt 3 lit. b ustawy o CIT. Uwzględniając wypracowaną w świetle art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, koncepcję rozumienia sformułowania „przychody z praw autorskich” oraz elementy opisu zdarzenia przyszłego należy uznać, że klient nie nabywając licencji do pobranej gry nie nabywa praw, które wykraczałyby poza korzystanie z utworu jako tzw. „końcowy użytkownik” (czyli bez prawa do powielania, kopiowania, modyfikacji czy udzielania sublicencji). Umowa pomiędzy wnioskodawcą a klientem upoważnia nabywcę do użytkowania określonego egzemplarza gry (programu komputerowego) i podejmowanie w jego zakresie wyłącznie takich działań, jakie są niezbędne do prawidłowego korzystania z gry. Klient uzyskując zgodę na pobranie wersji elektronicznej gry nabywa wyłącznie prawo do korzystania z egzemplarza gry zgodnie z jej przeznaczeniem.
Tak opisana transakcja uprawnia klienta jedynie do używania egzemplarza utworu. Pojęcie egzemplarza należy rozumieć szeroko, obejmując nim również „egzemplarze” niematerialne (np. plik cyfrowy). Jej istotą jest korzystanie z egzemplarza dzieła – stosując określenie upraszczające – dla własnych potrzeb użytkownika. Użytkownik nie korzysta z praw do utworu, a zatem nie przysługują mu uprawnienia przynależne właścicielowi praw autorskich, w tym udzielenia klientowi licencji, co skutkuje brakiem korzystania przez niego z utworu na tzw. polach eksploatacji.
Zatem, przychody ze sprzedaży gier komputerowych poprzez platformę sprzedażową w sposób opisany we wniosku nie stanowią „przychodów z praw autorskich”, o których mowa art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o CIT. W konsekwencji, przychód ze sprzedaży usług w postaci umożliwienia pobrania gry komputerowej poprzez platformę sprzedażową nie stanowi o przychodzie pochodzącym z praw autorskich jakie Spółka posiada do produkowanych przez siebie i udostępnianych gier. Przychód taki winien być zakwalifikowany jako świadczenie usług niezwiązanych z prawami autorskimi czy prawami własności intelektualnej.
Zachęcamy również do obserwowania naszego Facebooka, gdzie prezentujemy na bieżąco aktualne i najciekawsze aspekty prawa podatkowego i nie tylko – LINK
Oraz do dołączenia do grupy dyskusyjnej na temat CITu Estońskiego, gdzie odpowiedzi udzielają specjaliści z Stowarzyszenia Podatników Estońskiego CIT – LINK
W celu uzyskania szczegółowych informacji dotyczących oferty POROZMAWIAJMY O PODATKACH prosimy o kontakt z kancelaria poprzez:
- tel.: +48 534 312 775,
- e-mail: kancelaria@porozmawiajmyopodatkach.pl,
- skorzystanie z formularza kontaktowego.
Administracja naszej kancelarii w sposób zindywidualizowany określi zakres merytoryczny przedstawionej sprawy oraz złoży propozycję współpracy w przedmiotowym zakresie.
